میوه های کمیاب که می توانند آب میوه را پردازش کنند

به منظور تسریع در توسعه صنعت میوه صادرات محور و صنعت فرآوری آب میوه، توسعه و استفاده فعالانه از گونه های میوه مناسب برای فرآوری آب میوه، به ویژه میوه های کوچک وحشی، نیمه وحشی یا کشت شده با استناد و انواع توت های کوچک ضروری است. که ارزش غذایی بالایی دارند و به راحتی کشت می شوند.کارگران استانی بسیار کارآمد هستند و اخیراً به طور فعال در حال آزمایش یا تبلیغ بوده اند.این مقاله چندین میوه کوچک کمیاب و با ارزش را شرح می دهد.

یکی، خولان دریایی

همچنین به عنوان سرکه، ترش شناخته می شود.درختچه های برگریز یا درختان کوچک.شاخه گشنیز سرده ای از خولان دریایی است.مناطق اصلی تولید کننده فلات لس (شانشی، شانشی، گانسو و نینگشیا) و مناطق مرتفع در مغولستان داخلی و اوبی هستند.میوه بیشتر بیضی شکل و به رنگ نارنجی است.طعم آن بسیار ترش و شیرین است.حاوی 5.4 تا 12.5 درصد قند محلول، 1 تا 2 درصد اسیدهای آلی و 80-40 گرم وزن 100 دانه است.از آگوست تا سپتامبر بالغ می شود.میوه حاوی VC، VE، VA و پتاسیم، محتوای فسفر در خط مقدم میوه و سبزیجات، و حاوی بیش از 20 نوع اسید آمینه و بیش از 20 نوع عنصر کمیاب، یک نوشیدنی و غذای پیشرفته، یک ماده خام مهم برای صنعت داروسازیهمچنین می توان از آن به عنوان درخت میوه و جنگل اقتصادی برای بازگرداندن زمین های زراعی به جنگل ها و حفظ آب و خاک در شمال استفاده کرد.

دوم، گلابی خار

این گیاه گل رز Rosaceae، درختچه ای خزان کننده است.عمدتاً در مناطق خاص آب و هوایی و زیست محیطی گوئیژو توزیع می شود.میوه کروی تر، زرد یا نارنجی، تک میوه وزن 10-20 گرم است.میوه های شیرین، شیرین و ترش حاوی قند، اسیدهای آلی، ویتامین ها و بیش از 20 اسید آمینه است.دوره بلوغ آگوست-سپتامبر بالاترین میزان VC در رده میوه های فعلی است و ماده اولیه و میوه نوشیدنی های پیشرفته است.می توان آن را در مناطق کوهستانی مرتفع مانند گوئیژو کاشت، جایی که آفتاب کم، دمای تابستان و پاییز کم، زمستان های گرم و اختلاف دمای روزانه اندک وجود دارد و در چونگ کینگ، سیچوان جنوبی، جنوب غربی هونان و مرطوب و بارانی است. شمال غربی گوانگشی.

سوم، آلو گیلاس

همچنین به نام آلو گیلاس، آلو وحشی، آلو است.درختچه ها یا درختان کوچک.این عمدتا در منطقه 800-2000 متر بالاتر از سطح دریا در جنوب ییلی، سین کیانگ تولید می شود.میوه هایی مانند گیلاس، زرد، قرمز یا تقریبا سیاه، شکر 5٪ -7٪، اسید سیتریک 4٪ -7٪، اسید غلیظ شیرین.در ماه اوت بالغ می شود.اخیرا، ایالت ییلی یک کارخانه آب آلو وحشی در مقیاس بزرگ راه اندازی کرده است.می توان آن را در شمال غربی، شمال چین و لیائونینگ که دمای بسیار پایین آن بالاتر از -35 درجه سانتی گراد است، کاشت.

چهار، توت سیاه

این گیاه با نام لوبیا سیاه نیز شناخته می شود، درختچه ای از تیره ساکاروم از خانواده Saxifragaceae است.تولید اصلی سیاه و سفید، قرقیزستان، لیائونینگ، گانسو، مغولستان داخلی و جاهای دیگر.وزن میوه 0.8-1.4 گرم، قند میوه 7٪ -13٪، اسید آلی 1.8٪ - 3.7٪، محتوای VC بسیار بالا است (100 گرم میوه تازه حاوی 98-417 میلی گرم، پس از کیوی، گلابی خاردار) در حال پردازش است. سیاه و سفید مواد اولیه برای گالن.دوره بلوغ در اواخر جولای.اخیراً در استان ییلی جنوبی، سین کیانگ به شدت در حال توسعه بوده است.برای کاشت در مناطقی که دمای بسیار سرد در زمستان بیش از -35 درجه سانتیگراد است مناسب است.

پنج.واکسن

عمدتاً لینگونبری و موسوتاسه وجود دارد.این میوه سرشار از مواد مغذی است.صد گرم میوه تازه حاوی 400-700 میلی گرم پروتئین، 500-600 میلی گرم چربی، VA80-100 واحد بین المللی، VE و آهن، کلسیم، پتاسیم، منیزیم و غیره و همچنین مواد مغذی خاصی مانند نیاسین و فلاونوئیدها است. و پزشکی و مراقبت های بهداشتی.با قند کم، چربی کم، ظرفیت آنتی اکسیدانی و اثرات دیگر.گوشت لطیف، طعم ترش و شیرین، عطر تازه و مطبوع.این ماده خام خوبی برای فرآوری آب میوه، مربا، شراب میوه، کنسرو و غیره است. همچنین یک محصول غذایی بهداشتی مهم است که توسط همان صنعت شناخته شده است.با قیمت بالا در سطح بین المللی (10 دلار آمریکا به ازای هر کیلوگرم در بازار عمده فروشی ایالات متحده) فروخته می شود.مناطق اصلی تولید چین استان هایهه و قرقیزستان هستند.اخیراً ایالات متحده واریته های بهبود یافته را معرفی کرده و گونه های خوبی را که با کشت در جنوب سازگار شده اند، کشت کرده است.گیاه اصلی معمولاً به نام ساقه و توت شناخته می شود و نیاز به توسعه و آزمایش دارد.درخت بلوبری 0.3 متر ارتفاع دارد.بوته ها که به عنوان لوبیا و صمغ قرمز نیز شناخته می شوند، قرمز تیره، 8 تا 10 میلی متر قطر دارند و در ماه اوت بالغ می شوند.درخت زغال اخته 0.5 متر ارتفاع دارد.این درختچه که به نام زغال اخته نیز شناخته می شود، در دامنه های مرطوب کوه چانگ بای، در جنگل های تنک، در کمربند کوهستانی و در آب خزه ای رشد می کند.